Aan mij de vraag om een stukje te schrijven voor de nieuwsbrief van team Steamwork. Dat is geen probleem, natuurlijk doen we dat!
Een jaar of twee geleden werd ik door teamcaptain Hans en buurvriend Randolf gevraagd om mee te gaan met team Steamwork als chauffeur. Omdat ik vanuit mijn werk op dat moment druk bezig was met een studie van 2 jaar heb ik even de spreekwoordelijke boot even afgehouden. Eind 2014 werd deze studie afgerond, dus had ik geen excuus meer volgens Hans en Randolf, zodat ik op de Roparunboot gestapt ben om mijn toezeggingen na te komen. Dit jaar wordt dus mijn "maiden trip" met team Steamwork voor de Roparun.
Omdat ik naast sturen ook nog wel een potje blijk te kunnen rennen heb ik mezelf in overleg met Hans opgegeven als loper voor ons team. Ook mijn vrouw Bianca raakte enthousiast en zij gaat dit jaar mee voor de catering. Over het eten hoef ik me dus niet druk te maken, dat zit wel goed dit jaar!
Ik zal eerlijk zijn, de eerste keer meegaan en meedoen met de Roparun voelt nog wat onwennig aan. Ik heb begrepen dat de Roparun een enorme happening moet zijn, maar dat heb ik nu vooral van horen zeggen en van korte filmpjes. Ik denk dat je het echt moet hebben meegemaakt om te beseffen en te ervaren wat het wat het is waar je deel van uitmaakt. Dat de Roparun een enorme happening is en dat het heel wat met je doet is me na alle indrukken wel duidelijk geworden. Ik zie er in elk geval ontzettend naar uit en ik popel om er aan te beginnen en er wat moois van te maken.
Uiteraard ben ik me op het lopen aan het voorbereiden door te sporten op een tweetal manieren. Allereerst ga ik twee keer per week naar Crossfit om mijn conditie op te bouwen en mijn lichaam algeheel sterker te maken. Daarnaast loop ik uiteraard hard, één tot twee keer per week. Overigens is al dat sporten behoorlijk passen en meten in een druk gezin met allebei een drukke baan en opgroeiende kinderen.
Meestal loop ik aan de hand van een trainingsschema dat ik zelf samenstel aan de hand van adviezen of via sites op internet zoals runinfo.nl. Dit doe ik meestal in de aanloop naar een hardloopevenement zodat ik me aan de hand van een trainingsschema kan voorbereiden op de te lopen afstanden. Verder luister ik ook gewoon heel goed naar mijn lichaam. Als ik me niet fit voel of als ik te moe ben na een dag hard presteren op het werk sla ik gerust een training over. Wellicht een wat primitieve denkwijze, maar mijn lichaam is niet voor niets moe denk ik dan en ik merk dat door rust mijn lichaam goed hersteld waardoor ik uiteindelijk beter blijk te presteren dan wanneer ik roofbouw op mijn lichaam pleeg.
In het verleden heb ik naast hardlopen een hoop andere sporten gedaan zoals voetbal, zwemmen, tafeltennis, volleybal en tot slot kickboksen. Eigenlijk heb ik dus altijd wel iets aan beweging gedaan in een poging mijn lijf gezond en fit te houden, maar de vraag om mee te doen aan de Roparun heeft het sporten wel een hoger doel gegeven dan alleen mijn eigen gezondheid als doel.
Het doel waar de Roparun voor staat en waar de opbrengst van deze prestatieloop naar toe gaat is een doel waar ik voor 100 procent achter sta en waar ik me voor meer dan 100 procent voor in wil gaan zetten. Het enthousiasme van de teamleden van team Steamwork en hun diepgewortelde drive om zoveel mogelijk geld op te halen voor het goede doel is een powerboost die zeker bijdraagt aan mijn motivatie voor dit team. Het voelt goed en ik vind het bijzonder leuk om hier deel van uit te mogen maken.
We kennen bijna allemaal wel iemand, een partner, een kennis, een familielid, een collega of een vriend, bij wie de diagnose kanker is vastgesteld of die aan de gevolgen van kanker is overleden. Op mijn werk geef ik leiding aan een afdeling waar op dit moment twee van mijn medewerkers letterlijk in gevecht zijn tegen de gevolgen van kanker. Ik vind het verschrikkelijk om te zien wat een leed daarmee gepaard gaat en hoe je iemand af ziet takelen door deze gemene en enge ziekte. Ondanks dat het voor mij dus op dit moment erg dichtbij komt en ik nu letterlijk zie wat de gevolgen van kanker zijn, geeft mij dit juist een dubbele stimulans om mijn gezonde lichaam in te zetten voor het motto van de Roparun: "Leven toevoegen aan de dagen waar vaak geen leven aan de dagen meer kan worden toegevoegd".
Ik hoop van harte dat ik met mijn sportieve bijdrage een steun kan zijn voor de mensen met kanker voor wie we het doen met team Steamwork en alle andere deelnemende teams die meedoen aan de Roparun. Tegen iedereen die betrokken is bij de Roparun of die betrokkenheid voelt met de Roparun wil ik dus zeggen: "See you in Paris"!
